کاش دنیا می فهمید..
توان و تحمل هر کس را...
می فهمید مثلا من...
طاقت دلتنگی را ندارم...
تحمل دوری را ندارم...
تاب اینکه تو را...
فقط میان قاب چوبی روی میز..
یا صفحه ی مانیتور ببینم را ندارم...
اینکه دیگری تو را ببیند و من فقط آه بکشم را ندارم...
از تو تعریف کنند و من بغض کنم را ندارم...
کاری بکن...
کاری بکن که سخت دلتنگم....
اربابم....

نظرات شما عزیزان: